Mavi Küreye Misafir Olan Bir Göçebeden...
- Semiha Kocadağ
- 11 Ara 2019
- 2 dakikada okunur
Biliyorum çok ara verdim yazılarıma fakat düşünme, aslında biraz da kendimi yeniden keşfetme sürecindeydim. Bir süredir kendimde bir şeyler yazabilecek o ışığı hissedemiyordum. Üretmek için hala hazır değilim sanırım ama bugün sizlerle yaklaşık 2 yıl önce yazdığım bir yazıyı paylaşmak istiyorum...
"Geçtiğimiz 17 yılda ben; geçen zamanın yerine gelmediğini, telafi edilemediğini, kırılan gönlün tamiri olmadığını yalnızca görmezden gelinebildiğini öğrendim.
Bu geçtiğimiz 17 yılda; ne yaşamış olursam olayım 'affı olmayan' diye bir şeyin olmadığını öğrendim. Birini çok seversen; affetmenin, özür dilemenin hiç de zor olmadığını öğrendim.
"Bazen sevmek yetmiyor." diyorlar ya hani, 17 yılda ben sevginin her şeye yetebileceğini öğrendim. Geçtiğimiz 17 yılda, yaşadığım her olaydan yeni bir şeyler öğrenmeyi öğrendim. Ders çıkartmak, hata yapmamak demiyorum. Aksine, aynı hataları yaparak farklı sonuçlar beklemeyi öğrendim.
17 yıldır her sabaha umutla uyanmayı öğrendim. Günün yorgunluğuna, hüznüne, umutsuzluğuna rağmen her gece gözümü uyursam geçeceğine inanarak kapadım.
Bu geçtiğimiz 17 yılda; dünyada hata yapmak ve bunları toparlayabilmek adına bolca vaktimiz olduğunu öğrendim. Bir de bu vaktin ne denli hızlı aktığını.
Geçtiğimiz bu 17 yılda dünyaya mutlu olmak ve mutlu edebilmek için geldiğimi, siyah ve beyazla birlikte yaşamayı öğrenmem gerektiğini, umut etmeyi, affetmeyi, sonbaharın sanıldığı kadar hüzünlü olmadığını, çikolatanın tadını, abla olmanın mutluluğunu, güneşin tenine değdiğinde verdiği huzuru, hayatta kötü insanların ve anların da olduğunu, kimsenin sanıldığı gibi biri olmadığını, fakat ne yaşamış ve ne yaşayacak olursam olayım gülümsemem gerektiğini öğrendim.
Ben, geçtiğimiz bu 17 yılda, yaşamayı öğrendim.
Henüz daha 17 yıldır mavi küreye misafir olan bir göçebeden..."
13.02.2018
Yaklaşık 2 yıl önce yazdığım bu yazıya bakıyorum da, değişiyorum tıpkı herkes ve her şey gibi. Gelişiyorum ve büyüyorum ve her geçen gün başka bir benlik kazanıyorum... Düşüncelerim, kararlarım değişiyor. O anki ben tüm bu yazdıkları konusunda eminken şu an yazdığım bazı şeylerin artık pek de öyle olmadığının farkındayım... Bu değişimin bir parçası olmak ve bunun farkında olmak muazzam bir şey...
Comments