Canım Kilo Aldım, Gelemem
- Irem Ercan
- 9 Haz 2019
- 2 dakikada okunur

Bu yazımda toplumun kanayan yarasına... Şaka yapıyorum. (umarım)
Topluma baktığımızda genel bir memnuniyetsizlik hali görüyoruz. Herkes bir şeyden şikayetçi, sanki şikayet etmezsek varoluşumuz sallantıya girecekmiş gibi. Kiminin parasının bolluğu dert oluyor kiminin olmayışı. Fakat bir konu var ki genelde herkesin ortak derdi , kilo. Buna fazla kilo veya aşırı zayıf gibi kelimeler koyup kişişelleştirmek istemedim çünkü kime göre,neye göre?

Genelleme yapmaktan nefret eden biri olarak genelleme yapmak zorunda hissediyorum. GENELDE bu kilo sorununu kadınlarda gözlemledim. Beni şaşırtan birkaç nokta var. Mesela,
*Neden Vücut Kitle İndeksine bile uygunken, insanlar kilo vermeyi takıntı haline getiriyor? Vücudundan memnun değilsen ve VKI oranın normalse, bu muhtemelen kas oranının istediğin gibi olmamasından kaynaklıdır. Aynaya baktığında vücudunu beğenmek istiyorsan spora başlamalısın.

Burada küçük bir parantez açmalıyım sanırım. Kilo sorunlarından yıllarca boğuşmuş biriyim ve kilom yeri geldi mortal obez seviyesine çıktı yeri geldi anokreksiyaya gidiyordu. Yine de kendimi iki türlü de beğenmiyordum. Kilo vermem gerekiyordu, verdim. Yetmedi. Saçma bir biçimde 50 kiloya düşmeye odaklamıştım. Her şey çok güzel lakin zaten benim organlarım ve kemiklerim sadece 60 kilo.
70 kiloya kadar düştüm ve hep hayalini kurduğum vücut tipine ulaştım. İstediğim şeyi giyiyordum, yakıştırıyordum ne var ki bu yine bana yetmedi. Aynaya baktığımda sürekli kafamda bir yazı çıkıyordu , YETERSİZ.

Ne istiyordum ki? Manken gibi olmak istiyordum, her şeyin en küçük bedenini giyeyim, ipince bacaklarım olsun, herkes beni beğensin, toplumun çoğuna uyayım vs vs. Diğer bir deyişle, sağlıktan önemsiz istekler.
Tabi bazı şeylerin değeri kaybetmeden bilinmiyor galiba. Sağlığımı kaybettim, üstüne üstlük verdiğim kilolardan fazlasını aldım.
''Özet geç'' diyecek olursanız olay şu, sağlıklı olduğunuz sürece tartıya çıktığınızda çıkan o sayılar sadece SAYI. İnternette, sosyal medyada eskiden önüme çıktığında çok taktığım şimdiyse sadece gülüp geçtiğim gereksiz şeyleri hatırlıyorum nedense. ''Kız dediğin 60 kilo olacak abi maksimum yaaaa, kız dediğin maximum 165 boyunda olucak abiii''
Kim belirliyor bunu?
Aynaya bakıp kendinizi sevmedikten sonra toplumun dayattığı tüüm şartlara uysanız bile o yetersiz yazısı kafanızda yanmaya devam edecek.
Diğer bir önerim ise kendinizi sadece kendiniz olduğunuz için sevin, her kiloda her şartta. Çok değerlisiniz.
Sonraki yazıda görüşmek üzere, kendinize iyi bakın !
Açtığın paranteze kadar güzel gitmiş. Sonrası için çalışmalarını sürdürürsen olur bu iş :))