Beyaz Kraliçe

Eveeet bugün yine bir Philippa Gregory kitabıyla beraberiz.Gına geldi yine mi Henry ve talihli(!) kraliçeleri derseniz ben de bıktım gayri Henry'den. O yüzden bugün gerçek bir prens, bir Plantagenet kanından Kral Edward ile güzide Kraliçesi Elizabeth'in masalsı aşk hikayesinden ve sarayların olmazsa olması entrikalardan bahsedeceğiz.

İlk bakışma

Bizimkisi bir Aşk Hikayesi

Malumunuz o dönemlerde evlilik pek de aşk meselesi değil. Hele de asil kandan gelenler eşlerini statülerine göre seçmek durumundalardı.Kral Edward kanlı bir iç savaşın ardından tahtı ele geçirdiğinde amcası Warwick, Edward'ın şöyle şanına uygun bir Fransız prensesiyle evlendirmek niyetindeydi. Baskın, otoriter bir adam. Edward babası gibi görüyor ve lafından çıkmıyor. Ta ki aralarına beyaz bir kedi girene dek.. Elizabeth ilk kocasını bu iç savaşta kaybetmiş.Amma velakin Edward'ın düşmanı olarak öldüğü için, mirası oğullarına değil kraliyete kalıyor.Gözü yaşlı dulumuz kraldan yardım istemek için karşısına çıkıyor ve Edward'ı anında büyülüyor. Gizli saklı bir nikahla minicik bir kilisede evleniveriyorlar. Ben sanırım ümitsiz bir romantiğim çünkü kitapta bu yerleri sırıtarak ay ne güzel diyerek okudum.

Kraliçe Elizabeth

Majesteleri Diyeceksiniz

Edward bir dizi savaşın ardından tahtını güvenceye alıyor ve biricik karısını saraya çağırıyor. Warwick de dahil olmak üzere saraydaki ensesi kalınlar durumdan aşırı rahatsız çünkü kadın hem daha önce evlenmiş hem de düşman aileden. Ama Edward hepsinin çenesini kapattırıyor ve görkemli bir taç giyme töreniyle dosta düşmana kraliçesini ilan ediyor. Ya kadın kitapta İngiltere'nin en güzel kadını diye anlatılıyor ama bu portre bi tövbe bismillah geldi. Aman bu orta çağ portreleri bi garip oluyor zaten diyip kitaba güvenmeyi seçiyorum ben.

Görev Başarıyla Tamamlandı

Bir kraliçe olarak en mühim görevi bir veliaht doğurmak olan Elizabeth tam 11 çocuk doğuruyor. Üçü erkek. Edward tıpkı kardeşleri Richard ve George gibi üç York prensi olsun diye çocuklarına sırasıyla Edward,George,Richard koyuyor. Oh prensleri de doğurdum gayri benden iyisi yok diye rahat edecekken kadıncağız, birden Edward'ın amcası Warwick ve öz be öz kardeşi George isyan ediyorlar! Neyse ki Edward bir iç savaştan daha alnının akıyla çıkıyor ama savaş zaiyatı büyük.Kraliçe Elizabeth abisini ve babasını kaybediyor. Azıcık da büyücü demeyelim de sihirsel özellikleri olan Kraliçe intikam yemini ediyor ( burası biraz ürkünç) ve kendi kanıyla düşmanlarının ismini yazıp bir kutuya kitliyor. Edward napsın amcası atası affediyor amcasıyla kardeşini. Ama ihanet eden durur mu hiç. Warwick bu sefer de eski kraliçeyle iç savaşta bizzat savaştığı düşmanlarıyla anlaşma yapıyor! Ben buralarda adamdan baya tiksindim böyle amca olmaz olsun.

Warwick

Ne Çektin Be Edward

Cesur kralımız bu iç savaşı da bastırıyor. Ama malum savaşlar falan derken adamcağız erken yaşta hastalanıp ölüveriyor.Normalde Elizabeth'in büyük oğlu Edward'ın tahta çıkması gerekirken yıllardır uslu uslu oturan Richard tahta oturuyor ve Elizabeth'in oğullarını da Kule'ye kapatıyor. Adamı bari mezarında rahat bırakın, yine bir ihanetle yine öz kardeşi kemiklerini sızlatıyor. Elizabeth yine bir takım büyüler yapıyor tabii ama oğulları kulede ansızın kayboluyor ve varissiz kalıyor. E bari diyor kızım yoluyla tahta yakın olayım, büyük kızını Richard'ın kraliçesi yapmaya çalışıyor.Evet öz amcası... Amma evdeki hesap çarşıya uymuyor ve yine bir iç savaşla bu sefer karşı taraf tahtı ele geçiriyor. Yani Tudor dönemi başlıyor.

Henry Tudor

Bu kral olan bey önceki yazımdaki bencil Henry'nin babası. Dul Kraliçe bu sefer de kızını yeni kralla nişanlıyor ve maksadına ulaşıyor.Dolaylı yoldan da olsa tahta yakınlaşıyor yine.Evet oldukça hırslı bir kadın ama ben onu kitabı en başlarındaki romantik aşk hikayesiyle yad ediyorum, Edwardla ahirette buluşsunlar diyorum...